Een van de meest raadselachtige en ondergewaardeerde architecten van de 20e eeuw, Carlo Scarpa (2 juni 1906 – 28 november 1978) staat bekend om zijn instinctieve benadering van materialen, waarbij aloude ambachten worden gecombineerd met moderne productieprocessen. In 1963 renoveerde Carlo Scarpa een Venetiaans stadsgebouw. De eigenaar beschreef hoe Carlo Scarpa vooral “exceptioneel bekwaam was in het combineren van een basismateriaal met een kostbaar materiaal”.
Carlo Scarpa is geboren in Venetiƫ en woonde als kind in Vicenza. Na de dood van zijn moeder in 1919 verhuisde zijn familie naar Vicenza. Hij studeerde architectuur in Venetiƫ. Van 1932 tot 1947 was hij directeur van de Venini Glaswerken. Toen ontstond zijn interesse voor het ambacht van glasblazen om daarmee zijn architectuur te perfectioneren.
Pas na de tweede wereldoorlog werd hij internationaal bekend om zijn architectuur. Zijn reizen naar Japan hebben zijn vormentaal verder ontwikkeld.
Hij was als architect met name een lichtend voorbeeld voor vele praktiserende architecten, zowel tijdens zijn leven als na zijn dood, zoals bijvoorbeeld voor Mario Botta.

Hans Formsma is bouwmanager geweest en interesseert zich (na zijn studie Academie van Bouwkunst) nog steeds voor “bijzondere” architectuur.
In het verleden heeft hij bij het BBKK zelfs nog een architectuurcursus gegeven van 8 lessen en twee rondleidingen.